Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

Mυστηριώδεις «στρογγυλές» πέτρες!



Mυστηριώδεις «στρογγυλές» πέτρες, στο χωριό του «Σταυρού».
Οι μυστηριώδεις «στρογγυλές» πέτρες, θα πρέπει να είναι ξεχωριστό γεωλογικό φαινόμενο! Bρίσκονται διάσπαρτες κοντά σε παλιά οικιστικά σύνολα λες και οι παλαιοί κάτοικοι τις συνέλλεξαν για κάποιο λόγο.
Οι πέτρες αυτές είναι στρογγυλές σε διάφορα μεγέθη... μερικές είναι μισές ή θρυμματισμένες. Είναι σίγουρο ότι δεν είναι λαξεμένες. Εξετάζοντας τις μισές πέτρες παρατηρείς ότι έχουν «τσόφλι - γέμισμα και πυρήνα...π.χ. σαν ένα πετρωμένο αυγό!
Mοιάζει σαν κάποιο είδος λιωμένου πετρώματος να τινάχτηκε (από κάποιο ηφαίστειο (?) στον αέρα, ή να κύλισε σε κάποια πλαγιά και όταν πάγωσε, να πύρε αυτή τη μορφή...(?).



Οι τωρινοί κάτοικοι του Σταυρού δε γνωρίζουν (δεν θυμούνται) σε τί χρησίμευαν αυτές οι μυστηριώδεις στρογγυλές πέτρες στους παλαιοτέρους... και γιατί τις μάζευαν. Πιθανές εκδοχές που ακούσθηκαν είναι ότι...
.... τις θεωρούσαν «γούρι». Πίστευαν πως έφερναν «τύχη».. (?)
.... τις χρησιμοποιούσαν για βάρος στα «δίχτυα» τους.. (?)
... έσπαγαν με αυτές καρπούς - καρύδια, αμύγδαλα κλπ.. (?)
... συνέθλιβαν σιτάρι, καλαμπόκι, βαλανίδια, χαρούπια... για να κάνουν αλεύρι... (?)
Όλα αυτά είναι υποθέσεις τον νεότερων... και καμία καταγραφεί δεν έχει γίνει γνωστή μέχρι τώρα.


Οι μυστηριώδεις «Ιερές στρογγυλές πέτρες» των «Μόρφους».

Σε εθνογραφικό ντοκιμαντέρ, στη Τ.V. προβλήθηκε ένα επεισόδιο όπου περιγράφονταν η ζωή, τα ήθη και τα έθιμα μία Aφρικανικής φυλής... που (αν θυμάμαι καλά) ονομάζονταν «Μόρφους». Τα μέλη της φυλής βρίσκονταν ακόμα στο τελευταίο «στάδιο της βαρβαρότητας»... που σημαίνει ότι διέσωζαν πολλά ανιμιστικά πρωτόγονα στοιχεία της Πίστης τους. Η φυλή αυτή (μεταξύ άλλων) διατηρούσε, σε «άβατο» μέρος, «στρογγυλές πέτρες», παρόμοιες οπτικά με αυτές που βρέθηκαν στην περιοχή μας. Διατηρούσε «ιερές στρογγυλές πέτρες» π.χ. για τον πόλεμο, για την ξηρασία κλπ.
Όταν χρειάζονταν βροχή, ή όταν τα νερά αργούσαν να κατεβούν από τα βουνά... έβγαζαν τις τις «ιερές στρογγυλές πέτρες της βροχής» και τις έβρεχαν τελετουργικά με γάλα, ή αίμα ζώου. Όταν τελείωναν με τα «ξόρκια» τους, ξέπλεναν με νερό τις «ιερές στρογγυλές πέτρες της βροχής» και τις ξανά τοποθετούσαν στο «άβατο» ...εφησυχασμένοι ότι τα ποθητά νερά θα κατέκλυζαν και πάλι την περιοχή τους! Το ίδιο έκαναν με τις αντίστοιχες «ιερές στρογγυλές πέτρες του πολέμου» όταν βρίσκονταν σε αψιμαχίες με γειτονικές φυλές!

Φυσικά, οι δικές μας «στρογγυλές πέτρες» καμία σχέση δεν έχουν με τις δοξασίες των «Μόρφους»...
H μόνη ίσος ταύτιση (εκτός από την οπτική), είναι η γοητεία που ασκούσανε και ασκούν πάνω μας, λόγο του σχήματος και της ιδιάζουσας εσωτερικής τους δομής! Το μυστήριο της γεωλογικής προελεύσεις τους παραμένει και γοητεύει... και αυτό μάλλον ήταν που έκανε τους προγόνους μας να τις μαζεύουν! Aπό εκεί και πέρα, η άγνωστη (προφανώς πολυποίκιλη) χρήση τους, παραμένει απορία όλων μας!