Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007

Loykata. Gitonia




4 σχόλια:

PSMavro είπε...

• Η Λότζα στα Λουκάτα λέγετε ότι ήταν το αρχοντικό κάποιου (?) οπλαρχηγού που ήρθε από την απέναντι ακτή. Οι παλαιοί κάτοικοι της περιοχής λένε πως, συγκεκριμένη μέρα του χρόνου (?) και συγκεκριμένη ώρα (?) ακούγονταν ουρλιαχτά, βογκητά φωνές και κλάματα... Ακόμα λένε ότι υπήρχε μία γαλαρία που οδηγούσε σε ένα υπόγειο. Εκεί υπήρχε μία τρύπα που αν πετούσες μία πέτρα ...μπορούσες να μετρήσεις μέχρι το 99 ;και μετά την άκουγες να πέφτει σε νερό!

PSMavro είπε...

Ο παραδοσιακός οικισμός
και η «Λότζα»..

«...Από τους οικισμούς που αναφέρονται στο Σταυρό,  τα Λουκάτα και τα Κομιανάτα - έχουν χαρακτηριστεί ως παραδοσιακοί από το υπουργείο Δημόσιων Έργων με διάταγμά του που δημοσιεύτηκε στο υπ’ αριθμών 594/7 φύλλο της Εφημερίδος της Kυβερνήσεως.
Σε αυτό το φύλλο, αναφέρονται όλοι οι οικισμοί του κράτους, που χαρακτηρίστηκαν παραδοσιακοί με το διάταγμα αυτό. Επίσης, με προγενέστερη απόφαση χαρακτηρίστηκε ως αρχαίο διατηρητέο μνημείο ένα παλαιό κτίσμα του 1711, όπως φαίνεται σε μαρμάρινη επιγραφή πάνω από την είσοδο, όπου επίσης υπάρχει και κάποιο οικόσημο.
Υπάρχουν πολεμίστρες στους τοίχους και στην αυλή πηγάδι μεγάλου βάθους. Το κτήριο αυτό οι περίοικοι ονομάζουν «Λότζα» και η ίδια λέξη αναφέρεται στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως για τον προσδιορισμό του κτηρίου.
Προφανώς σε αυτό το Πύργο - σπίτι, στη «Λότζα», κατοικούσε ο τότε άρχοντας της περιοχής. Εκεί, σε μεγάλες γαλαρίες (που ερείπιά τους, σώζονται μέχρι σήμερα) υπήρχαν οι αποθήκες που φυλάσσονταν το πολύτιμο λάδι. Γύρο από το κεντρικό πύργο... λιοτρουβιά, κοιτώνες στρατιωτών και υποστατικά συμπλήρωναν το όλο συγκρότημα.
Οι κάτοικοι αρχικά θα πρέπει να εργάζονταν στο κάμπο και να κοιμόνταν σε πρόχειρα καταλύματα δίπλα στα ελαιόδεντρα. Αργότερα, για περισσότερη ασφάλεια, θα ήρθαν και θα κατοίκισαν, σε πιο σταθερά κτίσματα, γύρο από τη «Λότζα»! ...δημιουργώντας έτσι τον οικισμό.
Ας σημειωθεί πως η περιοχή γύρο από τη «Λότζα» θυμίζει πάρα πολύ τα μεσαιωνικά χωριά της Χίου... ιδιαίτερα τα Μεστά. Ας μη ξεχνάμε ότι η Χίος και η Κέρκυρα είχαν τα ίδια αφεντικά ...τους Ενετούς! Είναι, λοιπόν, τα αρχικά «Λουκάτα», ένα παρόμοιο Mεσαιωνικό χωριό?
...Αυτό οφείλει να το εξακριβώσει επιστημονικά η επίσημη αρχαιολογική μελέτη (!) που όλοι μας (Δήμος και Νομαρχεία) θα πρέπει να πιέσουμε να πραγματοποιηθεί το γρηγορότερο».

PSMavro είπε...

Ποίημα γραμμένο και αφιερωμένο
στα Λουκάτα
από τον Φίλιπο Βραχλιώτη - Ποταμίτη

ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΑ ΣΤΑΥΡΙΩΤΙΚΑ

Στα στρατώνια, στα Λουκάτα... θε να στο πω σταράτα.
Και στην πιο ψηλή κορφή... θα σου πάρω το φιλί!
Κάτω από την πανσέληνο... το ολόγιομο φεγγάρι
Η νύχτα είναι μαγική... για τη δική μας χάρη!
Μαζί θα σεργιανίσουμε... σ’ αυτά τα μονοπάτια..
Λάμπουν σαν τη πανσέληνο... τα δύο γλυκά σου μάτια!
...........................................................

Σαν θ’ανεβώ στο Σταυρό- και φτάσω στα Λουκάτα
θα βρω ανθρώπους με ψυχή- γλεντζέδες με μεράκια.
Μες στην παλιά τη γειτονιά- ακούς τα βήματά τους.
Πάντα γιορτή - κάθε βραδιά- μπροστά από τα σκαλιά τους
Όλοι μαζί γλεντούσανε - δεν είχανε κακία.
Δέσποζε πάντα η λεβεντιά - και η φιλοξενία

Φίλιππος Βραλχιώτης - Ποταμίτης
Συγγραφέας - στιχουργός

PSMavro είπε...

•Οι πρώτοι «Λουκάδες» ήταν...
Mοραΐτες πρόσφυγες - στρατιώτες ή...πυρατές?

«Oι Ενετοί, όταν παρέλαβαν το νησί, βρήκαν μια απέραντη ερημιά. Ο πληθυσμός είχε αποδεκατιστεί πλήρως από τους πολέμους, τις πειρατικές επιδρομές, από ληστρική φορολογία και άλλες και κακουχίες. Φρόντισαν, λοιπόν, να ξανά οικίσουν την Κέρκυρα, με νέο πληθυσμό. Έφεραν στρατιώτες, αλλά και πρόσφυγες, από όλες τις περιοχές που κατείχαν. Έδωσαν δε, πολλά προνόμια σε όλους, όσους ήθελαν να δοκιμάσουν την τύχη τους στο νησί.
Έτσι λοιπόν, μετά από πρόσκληση των Ενετών. •Το 1499, η Κέρκυρα δέχτηκε πρόσφυγες από τη Ναύπακτο. •Το 1500, από τη Μεθώνη και την Κορώνη. •Το 1540, έφτασαν από το Ναύπλιο και Mονεμβάσια...
Όλοι αυτοί οι «Mοραΐτες» εγκαταστάθηκαν, κατά κύματα, στην περιοχή,  ως άποικοι, πρόσφυγες στρατιώτες... έκτισαν πύργους - σπίτια... και έκαναν οικογένειες. Οι «Λουκάδες»  δένουν με τους «Mοραΐτες» γενικότερα Λέγετε πως οι πρώτοι «Λουκάδες» ήρθαν πράγματι από το Mωρία. Eξάλλου, στη γύρο περιοχή της Μάνης συναντιέται το επώνυμο «Λουκάς».
Ας σημειωθεί πως, υπάρχει έντονη η φημολογία, ότι ο Σταυρός συνδέετε με πειρατικές ιστορίες. Οι Μανιάτες, κατά καιρούς, επιδίδονταν με μεγάλη επιτυχία στην πειρατεία, ιδιαίτερα στα Ιόνια Nησιά... Ίσος λοιπόν, κάποιοι από αυτούς τους άγριους Μανιάτες πειρατές να έφτασαν ως εδώ... να εγκαταστάθηκαν μόνιμα... και να ημέρεψαν»!
•Τα «Λουκάτα», μέσα από εκκλησιαστικές απογραφές, στις 14 Mαΐου 1753.
«Αυτή η ημερομηνία είναι σημαδιακή για τα Λουκάτα και το Σταυρό! O Μεγάλος Πρωτόπαπας της Κέρκυρας, Σπυρίδων Βούλγαρης, αποφάσισε να επιθεωρήσει όλες τις εκκλησίες του νησιού. Επισκέφτηκε λοιπόν και το Σταυρό.
Ο Πρωτόπαπας περιόδεψε στην περιοχή έξι ημέρες, από τις 14 ως τις 20 Μαΐου και κατέγραψε τις υπάρχουσες τότε εκκλησίες, τα ονόματα των κτητόρων αλλά και τα ονόματα των επιτρόπων και των κληρικών. Έτσι, λοιπόν έχουμε και μια πρώτη σοβαρή μαρτυρία που αναφέρεται στα Λουκάτα:
•Μονή του Αγ. Νικολάου, εις τα Λουκάτα, της γενεάς Μπράτο, παπάς Γεώργιος Μπράτος.
•Μονή της ζωαρχικής Τριάδος, της γενεάς Φωτεινό και Δημητρίου Κουρή. Κυβερνήτης (επίτροπος) Θεοτόκης Λουκάς, παπάς Πιέρος Λουκάς.
Φυσικά η «Λότζα», μέσα στον παραδοσιακό οικισμό, θεωρείται παλιότερο κτίσμα, του 1711. Άρα τα Λουκάτα, σαν κατοικήσιμος χώρος, πάνε πολύ πιο πίσω από αυτή την εκκλησιαστική απογραφή του 1753».